Linoprint Medusa

Voor een kleine lino heb je al redelijk wat tijd nodig om die te ontwerpen en te snijden, een grote vergt nog meer tijd, En dan niet zomaar een kwartiertje tussendoor, want je moet wel een soort rust over je heen kunnen laten komen als je aan het snijden bent. Heb je die rust niet dan is de kans groot dat je ergens een fout maakt. Dat je bijvoorbeeld iets wegsnijdt wat niet had gemoeten. En bij lino is een fout onherstelbaar! Dus de rust is bittere noodzaak.

Deze lino staat in het teken van Medusa. Deze dame uit de Griekse Mythologie stond bekend om haar schoonheid. Ze woonde echter in een land waar de zon nooit scheen, en dus vroeg ze Athena, een Griekse godin, of ze naar zonnige oorden mocht gaan. Dat stond Athena niet toe, volgens de verhalen omdat ze bang was dat men de schoonheid van Medusa boven die van Athena zou prijzen. 

De jaloerse Athena veranderde daarom Medusa’s mooie haar in een nest kronkelende slangen en maakte dat iedereen die Medusa aankeek ter plaatse zou verstenen.

Toevalligheden

Het verhaal van Medusa vond ik altijd al prachtig. Haar beeld heb ik ooit in de cisterne in Istanbul gezien (echt een aanrader als je in Istanbul bent) en Medusa komt regelmatig terug ergens in een van mijn werken. In deze lino was Medusa niet de basis van het werk: Ik begon met een tekening van de grote nautilusschelp die ook ergens op een groot schilderij van mij voorkomt, en het hoofd dat uit de schelp tevoorschijn kwam. Tja en hoe het dan zover komt tot de lino die nu klaar is weet ik niet. Er gebeurt vaak iets als ik aan het snijden ben. Ik ben in ieder geval begonnen met het zeeegelskeletje in het midden. Ook al zo’n mooi ding dat ik al mijn hele leven tegenkom. Vroeger zocht ik ze met een duikbril op de bodem van de Adriatische zee, tegenwoordig liggen er gewoon een paar in mijn atelier (naast de schelpen en de rivierkreeftjes…). En na dat skeletje kwam er van alles op de lino. Ik heb dingen met witte stift op de lino getekend, en er verdwijnt evenzoveel als ik met een zwarte stift weer over de witte lijnen ga om ze weg te halen. Soms snij ik daarbij al iets uit waarvan ik zéker weet dat het op die manier op die plek gaat komen. De rest van het verhaal vouwt zicht vanzelf om al die elementen heen.

Ontdekkingen

Wat ik altijd bijzonder vind is dat je in het proces dingen ontdekt. Zo kwam ik er achter dat – na het snijden van de kwallen in de golf en het zoeken naar andere kwalvormen op internet – kwallen ook wel Medusa genoemd worden, vanwege hun giftigheid en de tentakels. Dat ik ze dan al een rol heb gegeven in mijn lino vind ik bijzonder. Net zoals ik bovenin een nachtelijke lucht heb gemaakt en nu op internet lees dat Medusa in een land leefde waar de zon nooit scheen… Wist ik niet toen ik het maakte! Zo zijn er nog een paar toevalligheden te noemen die op de een of andere manier allemaal bij elkaar komen in deze lino.